من به یک احساس خالی دلخوشم
من به گل های خیالی دلخوشم
در کنار سفره اسطوره ها
من به یک ظرف سفالی دلخوشم
مثل اندوه کویر و بغض خاک
با خیال آبسالی دلخوشم
سر نهم بر بالش اندوه خویش
با همین افسرده حالی دل خوشم
در هجوم رنگ در فصل صدا
با بهار نقش قالی دلخوشم
آسمانم: حجم سرد یک قفس
با غم آسوده بالی دلخوشم
گرچه اهل این خیابان نیستم
با هوای این حوالی دلخوشم
"سهیل محمودی"
چقدر دلم برای" سهیل محمودی" و یکشنبه شب های "رادیو پیام" تنگ است...
سلام و هزاران سلام، درود و فراوان درود... کجایی عموووووووو؟!
سلام و هزاران سلام، درود و فراوان درود... کجایی عموووووووو؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر